Poznaj Kobylany: dlaczego "Kobylany"?
CZY DO POWSTANIA KOBYLAN DOPROWADZIŁY... KONIE?
Kobylim polem
nazywano w Czechach grunty leżące zazwyczaj blisko rzeki na niezalesionych
terenach, na których hodowano pod gołym niebem młode konie i klacze. Takie
kobyle pola zakładali już Mieszko I i
Bolesław Chrobry. Do obrony granic potrzeba im było wielu wojów, a co za tym
idzie także koni, które były ważnym składnikiem sił zbrojnych. Kobyle Pole (później
Kobyle), zaczynające się pierwotnie za Wietrznem, było osadą służebną, a
mieszkańcy, dozorujący konie i klacze, służebnikami. Od rodzaju służebności
pochodzą nazwy miejscowości: Kobyle, Koniary, Owczary, Skotniki (pasterze
bydła) itp.
W XII wieku
wzdłuż rzeczki „ Równie” ciągnął się pas łąk świetnie nadający się do wypasu
koni i bydła. Założono tu hodowlę koni. Dozorowaniem tego chowu zajmowali się ludzie
zwani kobylnikami (stąd nazwa Kobyle, czyli należące do kobylników). Ich
zadaniem było strzeżenie stada w okresie letnim i przygotowanie paszy na zimę.
Mieli oni pewne przywileje. Posiadali 30 morgów ziemi, byli zwolnieni od
świadczeń na rzecz władcy. Mieszkali w tzw. źrebach- rozrzuconych gospodarstwach- a nie w
osiedlach. Źreby powiększano przez palenie lasów (najpierw korowano drzewa, a
po kilku latach, gdy wyschły, palono pnie i korzenie). Kobylnicy mieszkali w
prymitywnych warunkach, w półziemiankach lub kurnych domach, ciemnych i
budowanych z grubych belek. W czasie nieurodzaju lub padnięć zwierząt
hodowlanych, co zdarzało się wówczas często, mieszkańcy głodowali, a latom
głodu często towarzyszyły epidemie, które dziesiątkowały ludność. Z czasem jednak
do Kobyla należał cały obszar nad rzeczką „Równie” , łącznie z Łękami i
Sulistrową. Później miejscowości te wyodrębniły się w osobne jednostki osadnicze.
W XV wieku w aktach grodzkich i ziemskich pojawia się nazwa Kobylany, która
oznaczała „mieszkańcy Kobyla”. Dziś poprawnie mówi się na mieszkańców naszej
wsi Kobylanie a nie Kobylany, ale dawna nazwa pozostała.
0 komentarze: