Zwyczaje związane z obchodem Wielkanocy rozpoczynają się od Niedzieli Palmowej, dawniej zwanej jeszcze Wierzbową lub Kwietną. Wszyscy czterej ewangeliści opisują wjazd Chrystusa do Jerozolimy na pięć dni przed ukrzyżowaniem, ale tylko jeden – święty Jan – „…wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna” (Jan, 12, 13). To jedno zdanie ewangelisty dało początek zwyczajowi, a jeśli nawet nie zwyczajowi, to jego treści i powszechnej dziś w Polsce nazwie: Niedziela Palmowa.

Dziś obchody Niedzieli Palmowej są proste. Ludzie kupują lub robią sobie palemki, idą z nimi do kościoła, gdzie podczas lub po mszy odbywa się ich święcenie. Potem niosą je do domu, na wsi zatykają starym zwyczajem za święty obraz, w mieście wieszają na ścianie lub wstawiają do wazonu, by palemka równo się ususzyła i trzymają ją do następnej Niedzieli Palmowej. Poza tym dzisiejsze palemki to prawdziwe dzieła sztuki, choć rzadko spotyka się w nich uświęcone tradycją gałązki.

„Polski tradycje świąteczne”