Tym razem nasz rodak ks. Władysław Głowa pisze o pieśniach, które powinniśmy śpiewać podczas Mszy św. No właśnie, jak to jest? Czy opłaca się śpiewać?

MSZA ŚWIĘTA - MOIM NAJWIĘKSZYM SKARBEM, GDYŻ TUTAJ MOGĘ PODWÓJNIE SIĘ MODLIĆ, CHWALĄC BOGA PIEŚNIAMI.

Rok liturgiczny w początkach XX wieku starał się wyposażyć wiernych w mszaliki, dzięki którym mogli, w swoim narodowym języku modlić się razem z kapłanem, tekstami mszalnymi. Później powszechnie wprowadzono komentatora, który w czasie cichej Mszy św. odprawianej z dziećmi lub młodzieżą czytał głośno teksty mszalne, dodając od siebie pewne uwagi. Natomiast znacznie wcześniejszą próbą uaktywnienia wiernych, było śpiewanie w czasie Mszy św. Godzinek, albo odpowiednich pieśni mszalnych. Obecnie, po reformie soborowej, w każdej Mszy św. jest pięć miejsc, w których mogą być śpiewane pieśni, a mianowicie: Pieśń na Wejście, na Przygotowanie darów, na Komunię, na dziękczynienie i na rozesłanie.

Pieśń na Wejście, wykonywana w postawie stojącej, rozpoczyna się, kiedy celebrans wraz z asystą procesyjnie udaje się do ołtarza i powinna trwać przynajmniej do momentu, kiedy kapłan po powitaniu zajmie miejsce przewodniczenia. Msza św., zatem, rozpoczyna się nie od W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ani od pozdrowienia wiernych, ale od tej pierwszej pieśni procesyjnej. Jeśli droga kapłana i asysty do ołtarza jest bardzo krótka, to w takim przypadku pieśń na Wejście można zacząć nieco wcześniej. 

Pieśń na Przygotowanie darów towarzyszy procesji związanej ze składaniem darów ofiarnych. Rozpoczyna się ona zaraz po modlitwie powszechnej i trwa przynajmniej do momentu złożenia darów na ołtarzu. Chociaż śpiew na Przygotowanie darów nie jest tak ważny jak pieśń na Wejście, to jednak i on, jeżeli już jest wykonywany musi spełniać odpowiednie warunki, tzn. powinien zgadzać się treściowo z obrzędem Przygotowania darów; należy tutaj śpiewać wszystkie pieśni o miłości Boga i bliźniego.

Pieśń na Komunię świętą rozpoczyna się zaraz po słowach: Oto Baranek Boży... Panie nie jestem godzien..., gdy kapłan przyjmuje Komunię św. i trwa przez cały czas komunikowanie wiernych. Śpiew na Komunię spełnia trzy funkcje: przez jedność głosów ma wyrazić duchową wspólnotę komunikujących, ma wyrażać radość serca oraz nadawać charakter bardziej braterskiej procesji tych, którzy przystępują do Komunii św. 

Pieśń uwielbienia i dziękczynienia po Komunii świętej. Na śpiew dziękczynny po Komunii św. nie nadają się pieśni adoracyjne. Nie chodzi tutaj bowiem o adorację Najświętszego Sakramentu, ale o uwielbienie Boga Ojca i złożenie Mu dziękczynienia za pośrednictwem Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.

Pieśń na Rozesłanie rozpoczyna się po błogosławieństwie końcowym i po słowach: Idźcie w pokoju Chrystusa, wraz z odpowiedzią: Bogu niech będą dzięki. Śpiew ten towarzyszy procesji odwrotnej od ołtarza do zakrystii. Jego treść określa sam obrzęd rozesłania, w którym zgromadzenie się rozwiązuje, by każdy z wiernych powrócił do swych zajęć, wychwalając i błogosławiąc Pana (OWMR 57 b). I dlatego w pieśni końcowej powinien być uwzględniony temat zachęty do spełnienia dobrych uczynków i uwielbienia Boga.

Podsumowując, trzeba stwierdzić, że obecnie, kiedy pieśni procesyjne i dziękczynne stały się elementami składowymi liturgii Mszy św., obowiązuje wszystkich, którzy odpowiadają za należny przebieg czynności, kierowanie się pewnymi normami ustalonymi przez kompetentne władze. Liturgia bowiem nie jest prywatną sprawą ani kapłana, ani wykonawców śpiewów, ale własnością całego Kościoła i dlatego nie może być w niej improwizacji czy przypadkowości. Msza św. daje nam zatem wiele możliwości do wielbienia Boga śpiewem, czyli - zgodnie z zasadą, że kto śpiewa, ten mogli się podwójnie - do podwójnej modlitwy.

Koniec części III